گوش من از پی نام تو به هر کوی بماند

چشم من از هوس روی تو هر سوی بماند

نه به گلزار گشاید دل من نه در باغ

بس که در جان من اندیشهٔ آن روی بماند

بامدادان به چمن ناز کنان می گشتی

سرو یک پای ستاده به لب جوی بماند

ماجرای دل خود کام چه پرسی از من ؟

سالها شد که ز من رفت و در آن کوی بماند